korzenie się — n I rzecz. od korzyć się … Słownik języka polskiego
zapuszczać – zapuścić korzenie — {{/stl 13}}{{stl 7}} przebywać gdzieś bardzo długo, zadomawiać się gdzieś; też: umacniać, ugruntowywać się (o znaczeniu, pozycji czegoś) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kapitalizm dopiero zapuszcza korzenie w naszej rzeczywistości. Osiedleńcy zdążyli już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
Ходкевичи — Ходкевичи … Википедия
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
podciąć — korzenie czegoś «nie pozwolić się czemuś rozwijać, zniszczyć coś u podstawy»: Kasata jezuitów (1773), którzy obsługiwali większą część misji, podcięła korzenie misyjnej działalności Kościoła. D. Olszewski, Dzieje. Podciąć komuś skrzydła zob.… … Słownik frazeologiczny
podcinać — Podciąć korzenie czegoś «nie pozwolić się czemuś rozwijać, zniszczyć coś u podstawy»: Kasata jezuitów (1773), którzy obsługiwali większą część misji, podcięła korzenie misyjnej działalności Kościoła. D. Olszewski, Dzieje. Podciąć komuś skrzydła… … Słownik frazeologiczny
korzenić się — ndk VIa, korzenić sięni się, korzenić sięnił się «rozrastać się w korzenie, puszczać korzenie» Lawenda korzeni się bardzo głęboko. przen. «rozwijać się, szerzyć, krzewić, zakorzeniać się» … Słownik języka polskiego
pneumatofor — m IV, D. a, Ms. pneumatofororze; lm M. y 1. bot. pneumatofory «korzenie naziemne doprowadzające powietrze do systemu korzeniowego; występują u drzewiastych roślin bagiennych, głównie tropikalnych; korzenie oddechowe» 2. med. «tlenowy aparat… … Słownik języka polskiego
przybyszowy — ∆ bot. Korzenie przybyszowe «korzenie wyrastające z pędu lub innych nadziemnych części rośliny» … Słownik języka polskiego
